Het fenomeen camperen

Zondag vroeg in de morgen zijn we terug gekomen van een heeeeerlijke vakantie in Frankrijk, we hebben een tent gehuurd en twee weken genoten van zon,zwembad, wijn en eten. Het is natuurlijk spannend ook al stond er op de site van Zoover dat deze camping een 8,2 scoorde dan is het nog afwachten. Nou het was zeker een 8.2 waard een schone camping niet te groot en een heerlijk zwembad. Wat is het eigenlijk een raar iets camperen, met je wc papier naar de wc toe, in je pyama lopen over de camping en zoals Maarten en Robin gedaan hebben de gehele dag in zwemkleding rond banjeren het is in éé'n woord fantastisch. Onze mannen hebben het geweldig gedaan, Maarten had in het begin van de vakantie niet zulke goeie ontlasting en last van zijn buik, door hem meer zout te geven en goed op zijn eten te leten ging het super. Maarten heeft de tijd van zijn leven gehad in de eerste week waren we met zn viertjes en de tweede week is mijn zus langs geweest met haar kids. Robin heeft zulke grote sprongen gemaakt is gaan lopen langs de tafel,stoelen en bank is meer woordjes gaan zeggen echt onze toppertje is het heerlijk mannetje. Verders waar ik zo trots op ben is dat Maarten al sinds april antibiotica vrij is en hij doet het super zonder. volgende week moeten wenaar het audiologisch centrum ben benieuwd wat daar uit gaat komen. Eerst naar de logopediste en daarna naar de orthopedagoog.

tijdje geleden

Nu ongeveer een maand voorbij, met Maarten gaan we 14 augustus naar het audiologisch centrum dan wordt hij onderzocht of hij een taalontwikkeling achterstand heeft en dan nog naar de orthopedagoog die gaat hem bekijken op het emotionele gedeelte. Toch fijn dat het allemaal zo snel kan. Maarten zit zelf zo ontzettend goed in zijn vel echt super om te zien. Deze week gaan we lekker op vakantie naar de dordogne, Maarten ziet het helemaal zitten in een tent slapen, beetje vissen en zwemmen. De tweede week komen mijn zus en de kids ook gezellig hoor. Dan heb ik een maand geleden besloten om te stoppen als regio ouder voor de NCFS, ik merkte dat het mij geen energie opleverde maar er te weinig voor terug kreeg. Goed ik wens iedereen een fijne vakantie.

zorgen

Vorige blog had ik geschreven dat we om de tafel zijn gegaan met Maarten zijn juf, interne begeleider en de logopediste. Ik merk nu dat het me eigenlijk heel veel doet en ik niet bevredigende antwoorden heb gekregen. Gelukkig heb ik een zus die zelf in het onderwijs zit en mij geadviseerd heeft om er toch meer mee te gaan doen.Zij gaf aan dat het veel leeek op een dysfatische ontwikkelingsstoornis, natuurlijk ga je het internet afstruinen en kwam bij een folder waar toch veel kenmerken bij stonden die Maarten ook laat zien. Dat is slikken want wat nu??? Voor de mensen die niet weten wat deze ontwikkelinksstoornis is hier een korte uitleg, mensen diedit hebben komen moeilijk uit hun woorden, ze weten het wel maar kunnen het niet goed zeggen.Maarten die weet heel goed hoe hij moet tellen maar zodra je vraagt tel eens deze potloden dan klapt hij dicht en telt 1,2,5,7 en roept grapje. Maar van de week zaten we in de auto en je hoort hem gewoon van 1 t/m 10 tellen. Na overleg met Cora (WKZ verpleegkundige) kregen wij gisteren een afspraak binnen voor de KNO poli in het WKZ, Maarten gaat dan bekeken worden door een audioloog en kinderarts ben benieuwd of het klopt wat wij denken. Dit houdt mij zo ontzettend bezig ik wil gewoon het aller beste voor mijn jochie, naast CF ook nog een taalontwikkeling die niet goed verloopt, op sommige momenten ben ik er zooooo klaar mee. Het doet me pijn en het maakt me verdrietig.Ik ben eigenlijk gewoon bang dat hij door het niet zoveel praten in de klas, hij ook niet echt contact maakt en hij uiteindelijk buiten de boot gaat vallen. Dat zijn natuurlijk wel mijn hersenspinsels en soms nemen die ook een loopje met mij dat weet ik wel maar het is verdomd vervelend.

Robin 1 jaar

eigenwijs of wat???

Vandaag een gesprek op school gehad met zijn juf, logopediste en interne begeleider. Maarten zijn taal gaat heel langzaam vooruit en dit eigenlijk vooral op De juf school. Maarten zijn groep bestaat uit 30 kinderen waarvan meer dan de helft 5 a 6jaar zijn.De juf ziet een aantal dingen die vooral bij peuters voorkomt zoals nog erg aanhankelijk zijn naar volwassenen, minder op kinderen zelf afstappen en bijv. de stift nog niet goed vast houdt. Ik vind het goed hoor dat we nu al rond de tafel zitten maar thuis zie ik ook andere dingen, van de week zit ik in de auto met hem en hij telt van 1 t/m 7, dit doet hij op school niet, zo hebben we sjakie de schildpad (spel) die zegt welke kleur je onder zijn pootjes moet leggen, als je er niet mee bemoeid dan pakt hij de juiste kleur. Vraag je concreet wat voor kleur is dit Maarten dan noemt hij een andere kleur. Als ik mijn moeder gevoel volg dan denk ik dat hij het spannend vindt een grote klas met oudere kinderen en dan nog niet goed kunnen praten, ja daar zou ik ook wel wat onzekerder van worden. Maar ja het blijft wel een feit Maarten loopt iets achter in zijn taal ontwikkeling. Ik ging met een rot gevoel weg uit het gesprek.Toen we thuis kwamen heb ik het ziekenhuis gebeld, voor een verwijzing naar de KNO arts en om even te overleggen of er meer kinderen zijn met CF en deze klachten. Cora de verpleegkundige heeft het even voor mij gerelativeerd, ze zei zoals ze Maarten kent is het ook een jongen die makkelijk is en denkt wat vandaag niet komt, komt morgen wel.Ze zei ook dat geen één kind zich op de zelfde manier zich ontwikkeld. We gaan wel in juli als we op controle komen een afspraak maken voor gehoor test en qua motorische ontwikkeling wilt de fysio ook mee kijken. Ik maak me zorgen maar heb wel vertrouwen in Maarten volgens mij zit er meer in dan hij in ieder geval op school laat zien.

Antibiotica

Als eerste is onze jongste mannetje 1 jaar geworden vandaag. Wat is de tijd snel gegaan zeg. Van een klein jongetje nog geen 2500 gram naar een dreumes van 8 a 9 kilo. Wat zijn we trots op hem zeg! Na een fikse verkoudheid is Maarten ook verkouden geweest het hoesten is gelukkig over,. Dus nu is het tijd om te stoppen met de antibiotica, we willen het toch even proberen zonder eens kijken of het lukt, het is wel zo dat wanneer we zien dat het minder met Maarten gaat we zo weer kunnen beginnen. Gisteren heeft Helga gesprekje gehad met Maarten zijn juf, ze vindt dat Maarten met sommige dingen toch wel wat achter loopt en vraagt zich af of Maarten sommige opdrachten echt niet weet of dat het ook wel makkelijkheid is van onze Maarten. Ik denk het laatste Maarten weet heel goed wat hij wil en als hij iets niet wil of niet leuk vindt dan doet hij het niet, ja er zit een kop op hoor eigenwijs maar oooooh zo lief.